Türk Dizi Endüstrisinin Küresel Yükselişi / Dr. Eser Çapık

2001’den günümüze Türk dizi endüstrisinin gelişim sürecini incelediğimizde, özellikle teknik olmayan inovasyon faktörlerinin (yönetmen, senarist, müzisyen ve yapımcıların sanatsal katkıları) sektörün başarısında kritik rol oynadığını görüyoruz. Siz bu süreçte, özellikle yönetmenlerin ‘diziye hayat veren’ rolünü ve senaryo-müzik-yapım üçgenindeki üretim dinamiklerini nasıl değerlendiriyorsunuz?
2001’lere kadar Türk ekranlarında Brezilya dizileri hâkimken, o yıllardan itibaren Türk dizi sektörü adeta büyük bir dönüşüm geçirdi. Bugün, özellikle yönetmen, senarist ve müzisyenlerin sanatsal katkıları sayesinde Türk dizileri hem yerli izleyiciyle güçlü bir bağ kurmuş hem de küresel çapta önemli bir çekiciliğe sahip olmuştur. İzleyiciyi içine çeken ve onları karakterlerin dünyasına davet eden bir yol haritası özelliği taşıyan senaryo ile senaryonun duygusal yoğunluğunu arttıran ve sahnelerin etkisini güçlendiren müzik, yönetmenin vizyonuyla birleştiği takdirde ortaya etkileyici bir bütünlük çıkıyor. Çünkü yönetmenler, “diziye hayat veren” rolleriyle senaryonun yazılmasından oyuncu seçimine, kostüm ve mekân tercihlerinden sahnelerin duygusunu pekiştiren müziklerin belirlenmesine kadar her aşamada vizyonuyla diziye hayat vermektedir. Bu özgün dokunuşlar sayesinde dizilerdeki karakterler, estetik bir derinlik kazanarak izleyiciyi içine çeken bir bütünlük oluşturuyor. Böylece yönetmenler, diziye ruhlarını katarak onu eşsiz bir sanat eserine dönüştürebiliyorlar.
Araştırmalar, Türk dizilerinin farklı coğrafyalarda farklı yakınlık dinamikleriyle başarı yakaladığını gösteriyor. Örneğin, Latin Amerika’da diplomatik ve kültürel yakınlık ön plandayken, Balkanlarda tarihsel ve geleneksel bağlar öne çıkıyor. Afrika’da ise parlak yaşam tarzının oluşturduğu özdeşleşme ve estetik yakınlık dikkat çekiyor. Bu çok katmanlı başarı hikâyesini nasıl yorumluyorsunuz? Özellikle coğrafi uzaklığa rağmen kurulan bu güçlü bağların sürdürülebilirliği için neler yapılmalı?
Aslında Türk dizilerinin farklı coğrafyalarda yakaladığı başarı, her bölgenin kendine has dinamiklerine ve izleyicilerin kültürel beklentilerine hitap eden, çok katmanlı bir yakınlık stratejileri ile mümkün olmuştur. Orta Doğu, Latin Amerika, Balkanlar ve Afrika gibi birbirinden farklı bölgelerdeki izleyici kitlesi, Türk dizilerinde kendilerine yakın buldukları çeşitli unsurları keşfederek dizilere bağlanmıştır. Türk dizileri için Orta Doğu’nun en önemli pazarlardan biri olmasında Türk dizilerinin Türk-Arap toplumları arasındaki benzerliği sergilemesi, Arap toplumunda kabul görmeyen konuları işleyen hikâyelere kültürel bir bakış açısıyla dokunması, batı tarzı bir moderniteyi yansıtması, duygusal ve ahlaki çatışmaların vurgulandığı olay örgüsü, belli hayran kitlesine sahip olan oyuncuların performansları (Tuğba Büyüküstün, Kıvanç Tatlıtuğ ya da Burak Özçivit vb.), romantizmin tasvir ediliş biçimi gibi birçok faktör etkili olmuştur. Latin Amerika bölgesine bakıldığında yine dizilerin çekildiği mekânlar, her göze hitap eden ve farklı etnik kökenleri temsil eden fiziki özelliklere sahip oyuncuların olması, dramatik unsurların yoğunlukta olması, diğer ülke dizilerine göre cinsel içerikli sahnelerin minimum düzeyde olması ve bu sebeple ailecek izlenmesine olanak tanıması, kültürel benzerlikler, özellikle aile bağları ve toplumsal değerler gibi konuları işlemesi Türk dizilerini hız kesmeden izlenir kılmaktadır. Balkan ülkelerinde ise Türk dizilerindeki muhafazakâr aile yapısı, özellikle Yunanistan’ın Türk mutfak kültürü ve geleneklerindeki benzer yapısı, tarihi, diplomatik ve kültürel yakınlık kaynaklı faktörler gibi birçok unsur Türk dizilerinin bu bölgede talep edilmesinde etkin rol oynamaktadır. Bu bağlamda, Latin Amerika’da diplomatik ve kültürel yakınlık ön plana çıkarken; ortak duygular, aşk hikâyeleri ve dramatik unsurlar, bu bölgedeki izleyiciyi Türk dizilerine çekmiştir. Balkanlar’da tarihsel ve geleneksel bağlar ile ülkeler arasında gerçekleştirilen diplomatik ilişkiler, dizilere ekstra bir derinlik katmakta ve ortak geçmişe dayalı bir özdeşleşme yaratmaktadır. Afrika’da ise Türk dizilerinde yer alan düğün ya da cenaze ritüelleri, yine dizilerin ahlaki olarak uygunluğu, bazı Afrika ülkeleri ile olan diplomatik ilişkiler, izleyicide hayranlık uyandırmakta ve izleyiciler, bu yaşam biçimini takdir ederek Türk dizilerine ilgi duymaktadır.
Bu güçlü bağların sürdürülebilirliği için bence her bölgenin kültürel beklentileri, toplumsal değerleri dikkate alınarak içerik üretimine devam edilmeli, hatta arttırılmalıdır. Çünkü izleyiciler diğer ülke dizilerinde genellikle entrika, çatışma, aldatma, seks ağırlıklı konulara doymuş durumdadır. Dolayısıyla Türk dizilerinde gerek aile değerleri gerek toplumsal, kültürel içerikler gerekse de aşk temasının daha samimi ve gerçekçi işlenmesinden dolayı Türk dizileri daha yakın ve onlardan biri gibi gelmektedir. Bu nedenle bu içeriklerin devam edilmesi gerektiği kanaatindeyim. Her ne kadar Türk izleyici kesimi Türk dizilerini zaman zaman klişe bulsa da ticari açıdan büyük getiri sağladığından dolayı bu konuların devamlı işlenmesi gerektiğini düşünüyorum. Bu doğrultuda yapılabilecekler arasında, bölgesel hikâyeler ve karakterlerle daha derin bağ kurmak için yerel kültürlere uygun senaryolar yazmak, izleyicilere tanıdık gelen değerleri yansıtarak onların aidiyet duygusunu pekiştirmek, hatta yerel dillerde altyazı veya dublaj seçenekleri sunulabilir. Aynı zamanda, karakterlerin yaşam tarzı ve estetik değerleri üzerinde çalışarak, izleyicinin hayranlık duyduğu hayat standartlarını ekrana yansıtmak da bağların devamlılığına katkıda bulunacaktır. Hatta birçok dijital platformla iş birliği yapılarak da dizilerin daha geniş kitlelere erişimi sağlanabilir. Böylece coğrafi uzaklık, dijital araçlar ve içerik stratejileriyle aşılmış olur ve farklı bölgelerdeki izleyicilerle bağ sürdürülebilir hale gelir.
Dizi sektöründeki talep belirsizliği ve öngörülemezlik faktörünü düşündüğümüzde, yapımcıların ve dağıtım şirketlerinin risk yönetimi stratejileri büyük önem kazanıyor. Uluslararası distribütörlerin pazar geliştirme stratejileri ve yeni pazarlara açılma süreçleri hakkında ne düşünüyorsunuz? Yapay zekâ ve makine öğrenmesi gibi teknolojilerin dizi başarısını tahmin etmedeki rolü hakkında öngörüleriniz neler?
Dizi sektöründeki talep belirsizliği, yapımcılar ve dağıtım şirketleri için stratejik risk yönetiminde yaratıcılığı ve veriye dayalı karar almanın önemini vurgulamaktadır. Bu noktada yapay zekâ ve makine öğrenmesi gibi ileri teknolojiler, dizi başarısını öngörme konusunda oldukça güçlü araçlar sunabiliyor. Bu teknolojiler sayesinde, izleyicilerin önceki izleme alışkanlıkları ve tercihlerine detaylı bir şekilde analiz edilerek hangi türlerin, konuların ve oyuncuların, hangi bölgelerde ve izleyici kesimlerinde daha fazla ilgi gördüğüne dair kapsamlı veriler elde edilebiliyor. Böylece, izleyici eğilimlerini doğru analiz edebilen yapımcılar ve dağıtım şirketleri, belirli dizilerin hangi pazarlarda başarıya ulaşabileceğini öngörebilmekte, pazarlama ve içerik stratejilerini bu doğrultuda daha bilinçli bir şekilde şekillendirebilmektedir.
Türk dizilerinin oluşturduğu kültürel etki, sadece eğlence sektörüyle sınırlı kalmıyor; mimari, dekorasyon, mücevher, tekstil, inşaat gibi birçok endüstriyi de olumlu yönde etkiliyor. Hatta bazı ülkelerde Türk isimlerinin yaygınlaşması, Türk yaşam tarzının benimsenmesi gibi sosyo-kültürel etkiler de gözlemleniyor. Bu geniş çaplı kültürel diplomasi etkisini nasıl değerlendiriyorsunuz? Türkiye’nin yumuşak gücünü artırmada dizilerin rolü nasıl daha stratejik kullanılabilir?
Türk dizileri, Türkiye’yi hem bir turizm destinasyonu olarak tanıtmakta hem de Türk mutfağı, giyim, mobilya, geleneksel yaşam tarzı ve misafirperverlik gibi kültürel unsurları da küresel izleyiciye sunarak, Türk kültürünün özgün ve olumlu yönlerinin dünya çapında tanınmasına katkıda bulunuyor. Örneğin, dizilerde sergilenen Türk mobilya ve tekstil ürünleri, estetik ve kalite anlayışı ile özdeşleştirilerek yabancı tüketiciler nezdinde cazip hale gelmektedir. Benzer şekilde, kahvaltı kültürü, Türk kahvesi, döner, kebap ve baklava gibi popüler Türk yiyecek ve içecekleri de izleyicilere Türkiye’nin zengin gastronomi kültürüne açılan bir pencere sunuyor. Dizi karakterleri ve hikâyeler aracılığıyla görünürlük kazanan bu kültürel unsurlar, Türk markalarına yönelik uluslararası ilgiyi de arttırabiliyor. Türk yaşam tarzının benimsenmesi, Türk isimlerinin yaygınlaşması ve belirli geleneklerin diğer ülkelerde karşılık bulması, Türk dizilerinin kültürel diplomasi ve kültürel elçilik işlevini güçlendiriyor. Bu durum, Türkiye’nin uluslararası imajını ve kültürel kimliğini pozitif bir biçimde şekillendirerek güçlü bir kültürel marka değeri oluşturuyor aslında. Bu etkinin stratejik olarak daha verimli kullanılabilmesi için dizilerde Türkiye’nin tarihî ve kültürel mirasını yansıtan özgün içeriklere daha fazla yer verilebilir. Belirli dizilerde yer alan Türk ürünleri veya mekânların dizilere entegre edilmesi, küresel izleyici kitlesi tarafından bu unsurların daha fazla tanınmasına katkıda bulunabilir. Böylece turizm, gastronomi ve el sanatları gibi alanlarda kültürel bağlantılar ön plana çıkarılabilir. Diplomatik kanalların desteğiyle, Türk dizilerinin uluslararası televizyon fuarlarında daha güçlü tanıtımı yapılarak dizilerin yeni pazarlara erişimini kolaylaştırabilir.
Dijital platformların yükselişiyle birlikte, geleneksel TV diziciliğinin de kendini yenilemesi gerekiyor. Bu bağlamda, hem teknik hem de sanatsal ekiplerin profesyonel gelişimi için nasıl bir eğitim ve teşvik sistemi kurulmalı? Özellikle üniversite-sektör işbirliği, uluslararası değişim programları ve özgün üretim alanlarının genişletilmesi konularında önerileriniz neler?
Piyasaya baktığımızda hakikaten dijital platformların sayısı gün geçtikçe artıyor, buna paralel olarak da sürekli diziler ve filmler hız kesmeden yayınlanıyor. Açıkçası dijital platformlarda yayınlanan bazı dizilerin ne içerik ne de senaryo bakımından izlenecek düzeyde olduğunu düşünmüyorum. Özellikle ahlaki olarak topluma zarar verdiği kanaatindeyim. Fakat yapacak bir şey yok. Neticede medya sektörünün bir parçası ve oldukça rekabetçi bir ortam. Tabii Türk dizi sektörünün böyle bir ortamda rekabetçi kalabilmesi için yaratıcılığını korumanın yanı sıra hem teknik hem de sanatsal ekiplere yönelik kapsamlı bir eğitim ve teşvik sistemi oluşturması oldukça kritiktir. Üniversite-sektör işbirliği, uluslararası değişim programları ve özgün üretim alanlarının genişletilmesi gibi stratejik adımlarla sektör, ulusal ve uluslararası çapta kendini bir adım daha öteye taşıyabilir. Özellikle üniversitelerde senaryo yazımı, yönetmenlik, sinematografi, ses tasarımı ve dijital prodüksiyon gibi alanlarda uygulamalı dersler verilmeli. Eğer üniversitelerde bu dersler mevcut ise arttırılmalıdır. (Ben doktora tezimi yazarken sektörün içine çok dahil olunca bir üniversitede Radyo, Televizyon ve Sinema bölümüne başlamıştım. Dersler arasında yönetmenlik eğitimlerini görünce hem şaşırmıştım hem de oldukça mutlu olmuştum. Bence bu sektör açısından oldukça önemli. Böyle derslerin bu bölüme sahip bütün üniversitelerde verilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bununla birlikte bu bölümün olmadığı üniversitelerde ise bu bölümlerin açılması gerektiği kanaatindeyim. Çünkü ihracatımız için bu kadar önemli bir sektörün kalitesini koruyup dijital platformlara yenik düşmemesi gerektiğini düşünüyorum). Sektörde yer alan başarılı yönetmenler, senaristler, müzisyenler ya da diğer teknik ekipler, akademisyenlerle birlikte bu eğitimlere katkı sunarak öğrencilere sektörün ihtiyaçlarına yönelik bilgi aktarabilir. Üniversiteler ve dizi yapım şirketleri arasında uzun vadeli staj ve mentorluk programları kurulabilir. Öğrenciler, gerçek projelerde yer alarak sektöre hızlı ve etkili bir şekilde adapte olabilir. Üniversiteler, dijital platformların ihtiyaçlarına yönelik teknolojik ve sanatsal yenilikler üzerinde çalışan AR-GE merkezleriyle sektöre bilgi üretimi sağlayabilir. Yönetmenler, senaristler, yapımcılar ve diğer ekip üyeleri için uluslararası değişim programları oluşturulabilir. Bu programlar sayesinde Türk televizyon sektörü, uluslararası prodüksiyon süreçlerini öğrenirken, kendi birikimini de global birikime entegre etmiş olur. Çünkü uluslararası projelerde yer almak hem ekiplerin vizyonunu genişletir hem de Türk dizilerinin uluslararası rekabet gücünü artırır. Hele hele VR, AR, yapay zekâ, büyük veri analizi gibi gelişen teknolojilere yönelik eğitim programları yaygınlaştırılmalı ve bu teknolojilerin yaratıcı süreçlere entegrasyonu sağlanmalı.
Tarih temalı dizilerin özellikle Balkanlar ve Orta Doğu’da oluşturduğu etki düşünüldüğünde, bu türün stratejik önemi ortaya çıkıyor. Ancak dram ağırlıklı içerikler hâlâ en kârlı tür olarak görülüyor. Gelecekte türlerin çeşitlendirilmesi ve yeni format arayışları konusunda neler düşünüyorsunuz? Özellikle dijital platformların getirdiği yeni izleyici beklentileri bu çeşitlenmeyi nasıl etkileyebilir?
Her ne kadar Balkanlar ve Orta Doğu’da tarih türündeki diziler popüler olsa da birçok ülkede dram her zaman ön planda olacaktır. Çünkü Balkanlar ya da Orta Doğu gibi ülkeler tarihsel olarak Türkiye ile ortak bir tarihsel kökene sahip olduklarından dolayı tarih türündeki dizilere olan talep her zaman daha fazla olacaktır. Gelecekte türler çeşitlendirilmeli mi? Açıkçası bence hayır. Dram, tarih ya da romantik komedi gibi geleneksel türlerden uzaklaşarak fantastik ve bilim kurgu gibi daha az keşfedilmiş türlere yatırım yapıldığını düşünsenize. Açıkçası ne yerelde ne de küreselde bu dizilerin başarılı olabileceğini düşünmüyorum. Çünkü insanlar dramı ya da tarihi izlerken ailesini, yaşadıkları aşkları, sevdaları, kavuşmaları, ayrılıkları, kültürlerini ya da tarihlerini görüyorlar. Bu yüzden Türk dizilerine bu kadar ilgi gösteriyorlar. Belki tarih temalı dizilerden hareketle belgesel-drama formatında içerikler geliştirilebilir. Böylece tarihsel olaylar, kültürel miras ve önemli figürler dramatik bir anlatımla harmanlanarak izleyicilere hem bilgilendirici hem de duygusal bir deneyim sunulabilir. Onun dışında bambaşka bir türe ya da format arayışına gerek yok. Ama yeni tür ve formatlar geliştirilse bile bu tarz dizilerde Türk kültürünü yansıtan unsurların korunması, içeriklerin özgünlüğünü arttırabilir. Özellikle tarih, dram ve romantizm gibi Türk dizilerinin güçlü olduğu alanlar, bu çeşitlenmede önemli bir referans noktası olabilir. Dijital platformlar, çok uluslu izleyici kitlesine hitap etme gerekliliği doğurduğu için kültürel unsurların evrensel temalarla dengelendiği içerikler geliştirilmesini teşvik edebilir.
Türk dizilerinin dublaj ve adaptasyon süreçleri, kültürlerarası iletişimde önemli bir rol oynuyor. Bu süreçlerin daha profesyonel yönetilmesi ve yerel kültürlere uyarlanması konusunda neler yapılabilir? Estetik yakınlığın kurulmasında dil bariyerinin aşılması için nasıl stratejiler geliştirilebilir?
Aslında bu süreçlerin daha profesyonel yönetilmesi için hem dil hem de kültürel uyum konularında uzmanlaşmış ekiplerle çalışılması gereklidir. Özellikle, hedef ülkenin diline ve kültürel kodlarına uygun çeviri ve dublaj tekniklerinin benimsenmesi, estetik yakınlık kurmada anahtar bir stratejidir. Bu stratejilerle hem mevcut hedef kitlelerin bağlılığı artırılabilir hem de yeni pazarlarda daha güçlü bir etki sağlanabilir. Bu noktada dublaj süreçlerinde hedef kültürü iyi tanıyan çevirmenler, senaristler ve seslendirme sanatçılarıyla iş birliği yapılmalıdır. Bu durum, dilin özgün ifadelerini ve yerel kültürün inceliklerini doğru bir şekilde yansıtmayı sağlayacaktır. Hikâyelerdeki mizah unsurları, hedef kültürle örtüşecek şekilde yeniden yorumlanabilir. Ancak bu süreçte hikâyenin orijinalliğini ve duygusal çekiciliğini korumaya özen gösterilmelidir. Dil bariyerini aşmanın yanı sıra, karakterlerin giyim tarzı, kullanılan müzik ve mekân seçimi gibi estetik unsurlar da hedef kültürün beğenilerine uygun hale getirilebilir. Çünkü Türk dizilerinin küresel ölçekte estetik yakınlık kurabilmesi için dil bariyerinin aşılması yalnızca teknik bir konu değil, aynı zamanda kültürel empati ve yaratıcılık gerektiren de bir süreçtir.
Sektörün geleceği açısından nitelikli insan kaynağının geliştirilmesi kritik önem taşıyor. Bu bağlamda, senarist ve yönetmenlere yönelik uluslararası eğitim programları, kültürlerarası değişim projeleri ve özel fonların oluşturulması gibi öneriler var. Siz nasıl bir yetenek geliştirme stratejisi önerirsiniz?
Aslında nitelikli insan kaynağına yapılacak yatırımlar, sektörün uzun vadeli başarısının en önemli yapı taşlarından biridir. Bence dünyaca ünlü yönetmenler, senaristler ve yapımcıların katılımıyla Türkiye’de ve uluslararası platformlarda çalıştaylar düzenlenebilir. Ya da genç yeteneklerin teşviki için ulusal ve uluslararası düzeyde çeşitli yetenek yarışmaları düzenlenerek yaratıcı yeni yeteneklerin sektöre kazandırılması hızlandırabilir.
Türk dizilerinin ihracat başarısında teknik olmayan özelliklerin (özgün senaryo, duygusal derinlik, kültürel ögeler) rolü büyük. Ancak dijital çağda teknik kalitenin de önemi artıyor. Bu dengenin korunması ve geliştirilmesi için neler önerirsiniz? Özellikle yapım kalitesi, görsel efektler ve post-prodüksiyon süreçlerinde nasıl bir dönüşüm gerekiyor?
Tabii yapım kalitesi, görsel efektler ve post-prodüksiyon süreçlerinin uluslararası standartlara uygun hale getirilmesi, hikâyelerin daha etkileyici bir şekilde sunulmasını sağlayacaktır. Bu dönüşüm, Türk dizilerinin hem dijital platformlarda hem de geleneksel televizyon kanallarında uzun vadeli bir başarı elde etmesine olanak tanıyacaktır. Teknoloji o kadar hızlı gelişiyor ki diziler de bu teknoloji nimetinden elbette ki yararlanıyor. Bu denge için belki de yerli görsel efekt (VFX) stüdyoları desteklenerek uluslararası standartlarda efektlerin dizi yapımlarında kullanılması sağlanabilir. Türk dizilerinde genellikle görmezden gelinen ses tasarımı, uluslararası izleyici standartlarına uygun şekilde iyileştirilebilir.
Uluslararası televizyon fuarlarının dizi ihracatındaki rolünü nasıl değerlendiriyorsunuz? Yeni pazarlara açılmada bu tür platformların daha etkin kullanılması için neler yapılabilir? Özellikle Avrupa gibi henüz yeterince giriş sağlanamamış pazarlara yönelik nasıl stratejiler geliştirilmeli?
Türk dizilerinin uluslararası platformlarda tanıtımı, fuarların sağladığı geniş görünürlük ile mümkün olmaktadır. Bu sayede yapımlar, daha önce ulaşılmamış pazarlarda bile dikkat çekebilir. Fuarlar hem sektördeki profesyonellerin bir araya gelerek doğrudan iletişim kurmasını sağlıyor hem de güven odaklı iş anlaşmalarını kolaylaştırıyor. Fuarlar aracılığıyla katılımcılar, uluslararası dizi trendlerini ve izleyici taleplerini yakından izleyebiliyor, tabii bu durum içerik stratejilerinin güncellenmesine imkân sağlıyor. Aslında Türkiye’nin dizi ihracat stratejisi, her fuar için hedef pazarlara odaklanılarak planlanmalıdır. Örneğin, dünyanın birçok pazarında yer almamıza rağmen Avrupa pazarında henüz istenilen başarıyı yakalamış konumda değiliz. Bunun için öncelikle Avrupa izleyici kitlesinin tercihlerine yönelik kapsamlı bir pazar araştırması yapılmalı ve bu bilgiler, içerik üretiminde dikkate alınmalıdır. Mesela, Türk dizileri, Avrupa’da daha fazla ilgi çekmek için yerel kültürel unsurlarla harmanlanmış içerikler üretebilir. Avrupa pazarına özel içeriklerin tanıtımı için Avrupa merkezli fuarlara daha yoğun bir katılım sağlanabilir. Özellikle Avrupa’da özgün hikâye anlatımına ve sanatsal sinematografiye duyulan ilgi, içerik stratejilerinde vurgulanabilir. Avrupa’da popüler olan dijital yayın platformlarıyla (Netflix, Amazon Prime, Disney+) özel iş birlikleri geliştirilebilir. Bu platformlarda özel içeriklerin yer alması, Türk dizilerinin bilinirliğini artırabilir. Bunun yanı sıra Türk dizileri, Avrupa’daki film festivalleri, kültür etkinlikleri ve akademik konferanslar gibi farklı platformlarda tanıtılabilmeli, kültürel diplomasi ve iş birliği projelerinin de aktif bir şekilde değerlendirilebilmeli.
Son olarak, Türk dizi sektörünün gelecek perspektifini nasıl değerlendiriyorsunuz? Özellikle küresel rekabetin arttığı, izleyici beklentilerinin değiştiği ve teknolojinin hızla geliştiği bir dönemde, sektörün sürdürülebilir başarısı için en kritik faktörler neler olacak? Yeni nesil içerik üretimi, dağıtım kanalları ve izleyici etkileşimi konularında öngörüleriniz nelerdir?
Türk dizi sektörünün önümüzdeki on yıl içindeki başarısı düşünüldüğünde, doğru stratejiler uygulandığı müddetçe oldukça parlak bir potansiyele sahiptir. Ancak, küresel rekabetin arttığı, izleyici beklentilerinin hızla değiştiği, geleneksel televizyonun yerine OTT (Over-The-Top) platformların aldığı ve teknolojinin sektör dinamiklerini yeniden tanımladığı bir dönemde, Türk dizilerinin bu platformlarda daha fazla yer alması, özellikle sürdürülebilir başarısı için dizilerde inovatif bakış açılarının, teknolojiye adaptasyonun, dağıtım stratejilerindeki yenilikçi bakış açısı, yenilikçi içerik üretimi, kaliteli prodüksiyon ve stratejik iş birlikleriyle küresel pazarda daha güçlü bir konum elde edebileceği görüşündeyim. Türk dizi sektörü, teknolojik yeniliklere uyum sağlayarak, yaratıcı içeriğe ve izleyici odaklı stratejilere öncelik vererek küresel başarısını sürdürebilir. Bu başarıyı gösterdiği sürece hem Türkiye’nin kültürel etkisi artmış olacak hem de ekonomik açıdan büyük faydalar sağlayacaktır.